Kanalizasyon borusunun hangi eğimi çeşitli durumlarda optimal kabul edilir

Boruların “nasıl çalışır” ilkesine göre döşenmesi imkansızdır, çünkü çoğu evde bir yerçekimi drenaj sistemi monte edilmiştir. Ancak çok kaprislidir: kanalizasyon borusunun yetersiz eğimi, tıkanıklıklara, çok büyük - sızıntılara ve artan gürültüye yol açar. Akıntı suları gıda kalıntıları, yağlar ve küçük kalıntılar içerdiğinden, duvarlarda plak oluşur ve zamanla aşırı büyür. Özel literatürdeki eğim açısı, alışılmış olduğu gibi, derece cinsinden değil, santimetre cinsinden belirtilir. Standartların nasıl düzgün bir şekilde uygulanacağını ve hesaplamaların nasıl yapılacağını belirlemenizi öneririz.

Eğim değerleri nasıl doğru hesaplanır?

Tüm özel literatürde: referans kitaplar, normlar ve kurallar - dış kanalizasyon borusunun eğimi ondalık bir fraksiyon şeklinde verilir. 0.07 veya 0.003 sayıları, damlanın yüksekliğinin drenaj sisteminin uzunluğuna oranını gösterir. Veriler, bilindik birimlere kolayca dönüştürülebilir, örneğin metre başına yedi santimetre veya üç milimetre. Kanalizasyon borusunun (H) hangi eğiminin yapılacağını hesaplamak için, boru uzunluğunu (L) eğimle (x) çarpmanız yeterlidir.

Hesaplama için ilk veriler:

• L = 5600 milimetre;
• x = 0.07;
• H = L * x = 5600 * 0,07 = 392 milimetre.

Drenaj sisteminin başlangıcı ve bitişi arasındaki optimum yükseklik farkı 39.2 santimetredir.

Kanalizasyon borularının eğimini belirlemek için ana parametreler çapları ve uzunluklarıdır. Bununla birlikte, tasarım yaparken, birçok kişi drenaj sisteminin dönüş ve eklem sayısının da önemli olduğunu unutmaktadır. Deşarj noktalarının sayısını ve atık suların yapısını göz önünde bulundurun. Tuvalet ve lavabo için önemli ölçüde farklılık göstereceklerini kabul edin

Kanalizasyon borusunun eğimi, tahliye çapına bağlıdır. 50 milimetre çapında, bir taraf metre başına 30 milimetre alçaltılmalıdır. 20 milimetrede, her metrede 11 santimetre bir boru indirilir. 16 santimetre çapında bir drenaj sistemi için minimum eğim 0.008 metredir (8 mm). Büyük borular (Ø 200 mm) için hesaplama yapılırsa, boruyu metre başına yedi milimetre eğmek gerekir.

İç boru hattının eğimini ölçüyoruz

SNIP'ye göre, dairedeki boruların eğimi çapa bağlıdır. Mutfakta ve banyoda farklı borular kullanılır, bu nedenle minimum ve normal değerler vardır. Bu değerler içinde ve çalışması gerekir.

Mutfakta, lavabolar, pisuarlar, lavabolar ve küvetler için genellikle normal eğim 0.035 ve minimum 0.025 olan 40 veya 50 mm borular kullanılır. Akan su için bir tuvalet kurarken, 100 milimetre çapında bir bypass hattı alınır. Onun için minimum eğim 0.012 ve normal 0.02'dir.

İstenen açıyı hesaplamak için lazer veya kabarcık seviyesi kullanmak daha iyidir. Seks, ne kadar pürüzsüz görünse de, yataylık standardı olarak hizmet edemez.Kanalizasyonun şeklini değiştirmek veya kendinize ve komşularınıza onarım yapmak yerine doğru aleti satın almak daha ucuzdur.

Açık hava kanalizasyon boruları için standartlar

İnşaat standartları, dış kanalizasyon borularının optimum eğim boyutlarını içerir. Çapları, iç drenaj sistemlerinin kurulumu için kullanılandan önemli ölçüde daha büyüktür.

Ayarlanan değerleri önemli ölçüde aşmak kategorik olarak imkansızdır, aksi takdirde kanalizasyon sistemi düzgün çalışamaz: borular çok hızlı bir şekilde silecek ve tıkanacaktır.

Ø150 milimetrelik bir boru için, normal eğim uzunluğu metre başına 0.008 metre veya 0.8 santimetredir. İki yüz milimetre boru hattı için bu değer daha azdır ve 0.007 m veya 0.7 cm'dir.

Normal bir eğim oluşturmanın imkansız olduğu durumlarda, izin verilen minimum parametre değerleri belirlenir: sırasıyla 150 ve 200 milimetre çaplı borular için sırasıyla 0.007 m (0.7 cm) ve 0.005 m (0.5 cm).

Çok büyük bir eğim siltasyona yol açacaktır: su, duvarlara yapışan ve lümeni daraltan katı kanalizasyon parçacıklarını temizlemeyecektir. Sonuç olarak, sifonlardaki su kilitleri kırılabilir

İzin verilen maksimum eğim, 1 m başına 0,15 metre veya 15 santimetredir.

Çıkış borularının dolgunluğunu belirleme

Bir drenaj sistemi döşenirken, sadece kanalizasyon borusunun hangi eğiminin yapılacağı değil, aynı zamanda doluluk seviyesi de önemlidir. Hesaplamalar için aşağıdaki formül kullanılır:

K = H / D, burada

• K, kanalizasyon borusunun doluluğu;
• H, drenaj sistemindeki atık su seviyesinin yüksekliğidir;
• D, kanalizasyon borusunun çapıdır.

Boru tamamen su basmışsa doluluk oranı birdir. Boş bir drenaj sistemi için K değeri sıfırdır.

Kanalizasyon borularının optimum dolumu% 50 ila% 60 arasındadır. Arıza, iç yüzeyin farklı pürüzlülüğüne sahip boruların kullanılma olasılığından kaynaklanmaktadır. Oluğun yetersiz dolumu servis ömrünü olumsuz etkiler: böyle agresif bir ortamda duvarlara hava akışı malzemelerin tahrip olmasına katkıda bulunur

Sistemin normal modda çalıştığı optimal K değeri 0,5 ila 0,6 arasındadır.

Sayılar, yapıldıkları malzemeye bağlı olarak bu sınırlar içinde dalgalanabilir. Hepsi bir sınır tabakası oluşturma yeteneği ile ayırt edilir. Asbestli çimento veya seramik borular için, doluluk oranı 0.6 olmalıdır. Tavsiye edilen dolgunun 0,5 olduğu aynı plastikten daha pürüzlüdürler.

Bu göstergelere tabi olarak, atık su yaklaşık 0,7 m / s hızla geçecektir. Bu, katı parçacıkları süspansiyon halinde tutmak ve bunların çökmesini ve boru duvarlarına yapışmasını önlemek için yeterlidir.

Sonuç olarak, kanalizasyon boru hattının tasarım parametreleri aşağıdaki formüle karşılık gelmelidir:

K≤V√y, nerede

• K, kanalizasyon borusunun doldurulmasıdır (optimum değer 0.5-0.6'dır);
• V hızdır;
• √y boru hattı doluluğunun kare köküdür.